it doesn’t matter until it does

it doesn’t matter until it does

13.4.2023 – 26.5.2023 martch piyalepaşa

Artists

  • Ateş Alpar
  • Berk Kır
  • Irmak Dönmez
  • Mustafa Boğa
  • Merve Morkoç
  • Meltem Sarıkaya
  • Sinem Dişli
  • Şafak Şule Kemancı

Curator

  • Begüm Güney

it doesn’t matter until it does

Begüm Güney

On vulnerability, Alyson Cole examines the political ambiguity and shortcomings of vulnerability studies in her article titled “All of Us Are Vulnerable, But Some Are More Vulnerable than Others: The Political Ambiguity of Vulnerability Studies, an Ambivalent Critique”*, while defining the “victim” as the one who needs to be addressed within the policies in search of equality, justice. However physics, as a branch of science that deals with the general properties of matter, other than changes in its chemical structure, its conditions and kinesis that can be studied through experimental and mathematical definitions depending on general or temporary laws; declares the structure that it identifies as rigid to be ‘fragile’ due to its endurance. Thinking about these two incomparables side by side on ‘vulnerability’, which can both be defined as being injurable, is not about discoursing on a misconception but about contemplating together on the permeability of the bonds that I am trying to establish based on the reference points of this entrenched phenomenon and even being able to live in unison.

The fellowship of cultural and bodily status depends fundamentally on individual choices; those who are like me—normal and the divergent as unlike the other—abnormal, are reductive classifications. Every connection that a person establishes with the world creates social transformations. Demographic changes in the differences of living and existence bring related fluidity with them and develop a multi-identity statistic. What this exhibition wishes to open to dialogue is the inherent fragility of the body, as the most vulnerable, due to its objectification within its unfortunate history. It proposes a multi-identity harmony with a selection in which the body and embodiment experiences are diversified. This overture cannot be limited nor classified based on gender, morality, tradition and cultural mechanisms. This restrictive continuity is also fragile, just like the human body. It’s tough. However, the body, which cannot be dominated, is the most direct area of perception of reality. Consonance, that cares about and accepts without othering one another, arises from the awareness of diversity. It is insignificant until it is found to be essential—its importance is realized.

Cole Alyson “All of Us Are Vulnerable, But Some Are More Vulnerable than Others: The Political Ambiguity of Vulnerability Studies, and Ambivalent Critique” in Cogito Vulnerability, İstanbul: Yapı Kredi Publications, Issue 87 (2017)

it doesn’t matter until it does

Begüm Güney

Kırılganlık üzerine Alyson Cole  “Hepimiz Yaralanabiliriz ama Bazıları Diğerlerinden Daha Çok Yaralanabilir: Yaralanabilirlik Çalışmalarının Politik Muğlaklığı, Tereddütlü Bir Eleştiri”* başlıklı makalesinde yaralanabilirlik çalışmalarının siyasal muğlaklığını ve eksiklerini incelerken, “mağdur” olanı eşitlik, adalet arayışındaki politikalar içinde ele alınması gereken olarak tanımlar. Fakat maddenin kimyasal yapısındaki değişiklikler dışında kalan genel özelliklerini, genel ya da geçici yasalara bağlı, deney yoluyla incelenebilen, matematiksel olarak tanımlanabilen durum ve devinimlerini konu alan bilim dalı olarak fizik; dayanıklılığı üzerinden sert olarak tanımladığı yapıyı ‘kırılgan’ ilan eder. Yaralanmaya açık olan olarak tanımlanabilen ‘kırılganlık’ üzerine bu iki karşılaştırılmazı yan yana düşünmek, bir kavram yanılgısı üzerine konuşmak için değil, bu yerleşik olgunun referans noktalarından yola çıkarak kurmayı denediğim bağların geçirgenliği üzerine birlikte düşünmek ve hatta bir arada yaşayabilmek ile ilgilidir.

Kültürel ve bedensel durumun paydaşlığı temelde bireysel seçimlere bağlı; benim gibi olan—normal ve bir benzemez olarak öteki—anormal, indirgeyen sınıflandırmalardır. İnsanın dünya ile kurduğu her ilişki toplumsal dönüşümleri meydana getirir. Yaşayış varoluş farklılıklarındaki demografik değişimler bunlara bağlı akışkanlıkları beraberinde getirmekte çok kimlikli bir istatistik geliştirir. Bu serginin diyaloga açmak istediği en korunmasız olarak bedenin makus tarihinin içerisinde nesneleştirilmesi dolayısıyla içkin kırılganlığıdır.  Beden ve bedenleşme deneyimlerinin çeşitlendiği seçkisiyle çok kimlikli bir uyum önerir. Bu öneri cinsiyet, ahlak, gelenek ve kültürel mekanizmalar üzerinden sınırlandırılamaz ve sınıflandırılamaz.  Bu kısıtlayıcı devamlılık ta tıpkı insan bedeni gibi kırılgandır. Serttir. Oysa tahakküm altına alınamayan beden, gerçeklik algısının en dolaysız alanıdır. Bir diğerini ötekileştirmeden önemseyen, kabul eden uyum farklılık bilincinden doğar. Önemli bulunana—önemi fark edilene dek önemsizdir.

Cole Alyson, “Hepimiz Yaralanabiliriz, ama Bazıları Diğerlerinden Daha Çok Yaralanabilir: Yaralanabilirlik Çalışmalarının Politik Muğlaklığı, Tereddütlü Bir Eleştiri, Cogito Yaralanabilirlik içinde, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, Sayı 87 (2017)